Avcı

Bursa Devlet Tiyatrosu (1999)

Yazan: Hasan Öztürk

Rejisör: Tuncel Kurtiz
Dekor Tasarım: Murat Gülmez
Kostüm Tasarım: Murat Gülmez
Işık Tasarım: Naci Demiryakanoğlu
Müzik: Gazanfer Çelik

Oyuncular

Mutlu Güney 
Neriman Uğur 
Ahmet Somers

Tuncel Kurtiz, Ferhan Şensoy’un “Çok Tuhaf Soruşturma” adlı oyunundaki başarılı oyunculuğunun ardından yine işkenceyi konu alan bir başka yapıma bu kez yönetmen olarak imzasını atıyor. Kurtiz’in Bursa Devlet Tiyatrosu’nda sahnelediği “Avcı”nın yazarı Hasan Öztürk.

İşkence söz konusu olunca genellikle işkence gören-kurbanın çektiği acılar ele alınır. Yazar Öztürk ise metninde işkencecinin bir kurban olarak portresini çiziyor. Sorgucu Zum, sorguladığı birkaç sanığı konuşturamadan öldürdüğü için erken emekli edilmiştir. Görevine son derece bağlı olan Zum için bu bir yıkım olmuş, evinin bir köşesindeki işkence odasında, mankenlere işkence yaparak rahatlamaktadır. Zavallı bir işkencecinin, tek varoluş nedeni olan kurbanı olmadan nasıl acı çektiğine tanık oluyoruz. Karısı Cey ise doktorun önerileri doğrultusunda eşinin bir an önce iyileşmesi için işkence terapilerine yardım ederken, birgün ünlü popçu Gam’la tanışır ve hayatı değişir. Gözleri görmeyen Gam karı kocayla ahbaplık kurup sık sık evlerine gelmeye başlar.

İşkence yapanın da en az işkence gören kadar kurban olduğunu savunan oyundaki popçu Gam, yaşadığı toplumdaki işkence gerçeğine gözlerini kapayıp tepkisiz kalanların simgesi. Ama belli bir yerden sonra onu yanlış tanıdığımızı anlıyoruz.

Üç kişilik oyunun eksen kişisi Zum, işini çok seven, layıkıyla yapabilmek için biraz fazla abartarak sanıkları ölüme sürükleyen ve sonunda çıldıran bir işkenceci. Ancak Mutlu Güney’in ‘zavallı bir deli’ olarak sevimli bir kaçık portresi çizerek canlandırdığı Zum’a öylesine sempati duyuyoruz ki, amerikanvari yapay tavırlarıyla son derece itici bir tip olarak çizilen Gam’ın(Ahmet Somers) asıl kimliğini öğrendiğimizde bile, biçare işkenceciye acıyoruz. İki farklı uçtan iki erkek arasında kalan Cey (Neriman Uğur), kocasının deliliklerine katlanmaktan bıkmış, ama onun yaptığı işi de sorgulamayan, tek arzusu bir erkeğin ilgisini çekmek olan bir kadın.

Tuncel Kurtiz, üç kişi arasındaki gerilimi, oyunun sürprizlerini başarıyla aktaran bir sahnelemeye imza atıyor. Giysi-dekor tasarımı Murat Gülmez’e, müziği Gazanfer Çelik’e ait “Avcı” , ‘av’ ve ‘avcı’ kavramlarını sorgulayan, içimizdeki işkencecileri değil, işkencenin kendisini yok etmemiz gerektiğini söyleyen bir yapım.

RADİKAL, 17.4.2000